دانلود مقاله کاربرد مدلهای تصمیمگیری چند معیاره ( ام.سی.دی.ام) در انتخاب راهبرد مناسب جهت اجرای پروژه فناوری اطلاعات pdf دارای 17 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد دانلود مقاله کاربرد مدلهای تصمیمگیری چند معیاره ( ام.سی.دی.ام) در انتخاب راهبرد مناسب جهت اجرای پروژه فناوری اطلاعات pdf کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : در صورت مشاهده بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی دانلود مقاله کاربرد مدلهای تصمیمگیری چند معیاره ( ام.سی.دی.ام) در انتخاب راهبرد مناسب جهت اجرای پروژه فناوری اطلاعات pdf ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد
بخشی از متن دانلود مقاله کاربرد مدلهای تصمیمگیری چند معیاره ( ام.سی.دی.ام) در انتخاب راهبرد مناسب جهت اجرای پروژه فناوری اطلاعات pdf :
چکیده
در این مقاله سعی شده است تا از مدلهای تصمیمگیری چند شاخصه، در انتخاب راهبرد مناسب، جهت اجرای پروژه فناوری اطلاعات، یک شرکت گاز استفاده شود. ابتدا شاخصهای انتخاب راهبرد با توجه به محیط داخلی و خارجی سازمان به دست آمده و سپس انتخاب راهبرد بر مبنای این شاخصها و مقدار کمی به دست آمده از میزان مقاومت سازمانی هر کدام از این راه حلها به کمک این مدلها انجام شده است.
کلید واژه‌ها: ماتریس تصمیم، تابع مطلوبیت، مدل تصمیمگیری چند شاخصه، مدل غیر جبرانی، مدل جبرانی
متن مقاله: فهرست علائم
Xj : شاخص سطر jام ماتریس تصمیم
rij : عنصر سطر iام ، ستون jام ماتریس تصمیم
Am : گزینه mام ماتریس تصمیم
Wj : ضریب وزنی اولیه مربوط به شاخص jام ماتریس تصمیم
Xj* : نقطه برداری بهینه ایده‌آل در مدل تصمیمگیری چند شاخصه مربوط به شاخص jام
A* : گزینه ایده آل در مدل تصمیم گیری چند شاخصه
Uj : تابع مطلوبیت (ارزش)از مشخصه jام
1- مقدمه
تصمیم گیری در محیطهای پیچیده ناپایدار یکی از مسائل بسیار مهم در مدیریت نوین به شمار می‌رود. در این موارد تصمیم گیرنده با گزینه‌هایی متفاوت تحت معیارهای مختلفی که از محیط داخلی و خارجی محیط سازمان متأثر میشوند روبرو است. در این مورد مدلهای تصمیمگیری چند معیاره به‌عنوان یکی از ابزارهای کارا جهت اخذ تصمیم مناسب به نظر می‌رسد.
هنگامی که داده‌های یک مسئله بهینه‌سازی به شکل یک ماتریس آماری در اختیار باشد انتخاب مناسبترین گزینه از بین گزینه‌های موجود تنها به کمک مدلهای تصمیمگیری چند شاخصه (MADM) امکان‌پذیر است. شکل کلی ماتریس تصمیم در این نوع مدلها به صورت زیر بیان می‌شود:
خروجی مدلهای تصمیمگیری چند شاخصه یک گزینه A* خواهد بود که ارجحترین ارزش یا مطلوبیت از هر مشخصه موجود را تأمین کند به عبارت دیگر :
A*{x*1,x,…,x*N
X*J = maxi Uj (rij); i =1,2,…,m
به این نکته نیز توجه شود که دسترسی به A* در اکثر موارد غیر ممکن است، اما انتخاب مناسبترین گزینه به طور نسبی در هر صورت امکان پذیر خواهد بود. در نتیجه خروجی مدلهای تصمیمگیری چند شاخصه ترتیب و اولویت گزینه‌های موجود در ماتریس تصمیم را نسبت به یکدیگر در دسترس قرار میدهد.
2- ارزیابی و بررسی مدلهای تصمیمگیری چند شاخصه
مدلهای تصمیمگیری چند شاخصه به دو دسته مدلهای غیر جبرانی و مدلهای جبرانی تقسیم میشوند.
2-1 مدلهای غیر جبرانی
این مدل شامل روشهایی می‌شود که در آنها مبادله بین شاخصها مجاز نیست. یعنی نقطه ضعف موجود در یک شاخص توسط مزیت موجود از شاخص دیگر جبران نمی‌شود. بنابراین هر شاخص در این روشها، به تنهایی مطرح است و مقایسات بر اساس شاخصها صورت می‌گیرد. ویژگی این مدلها سادگی آنهاست و با محدود بودن اطلاعات تطابق دارد]2-1[.
2-2 مدلهای جبرانی
این مدل شامل روشهایی است که در آنها مبادله در بین شاخصها مجاز است. یعنی تغییری کوچک در یک شاخص می‌تواند با تغییری مخالف در شاخص یا شاخصهای دیگر جبران شود. این مدلها شامل سه گروه زیر گروه هماهنگ، سازشی و نمره گذاری می‌شود. از این دسته روشها به ترتیب می‌توان روشهای Electre , Topsis مجموع ساده وزین را نام برد.]2[
3- اندازهگیری یک شاخص کیفی به صورت کمی
یک گزینه (Am) در یک مدل تصمیمگیری چند شاخصه می‌تواند توسط شاخص کمی (مانند هزینه، ظرفیت و سرعت ;.) و شاخص کیفی (مانند راحتی، زیبایی، انعطاف‌پذیری و ;) توصیف شود.
در اندازهگیری یک مقیاس کیفی، ممکن است از مقیاسهای فاصله‌ای و رتبه‌ای استفاده شود. یک روش عمومی در اندازهگیری یک شاخص کیفی، استفاده از مقیاس دو قطبی فاصله‌ای بر اساس جدول (1) است]2[.
این اندازهگیری برای شاخصهای مثبت، بر اساس یک مقیاس ده نقطه‌ای است، به‌طوری که صفر مشخص کننده می‌نیمم ارزش ممکن و ده مشخص کننده ماکزیمم ارزش ممکن از شاخص مورد نظر است. همچنین نقطه وسط، نقطه شکست مقیاس بین مساعدها و نامساعدهاست. برای شاخصهای منفی این اندازهگیری هر چه کمتر باشد، مطلوبتر خواهد بود]1[. در استفاده از سیستم اندازهگیری فوق باید به نکات زیر توجه داشت.
1- در این گونه مقیاس فرض بر این است که امتیاز 9 سه برابر مناسبتر از 3 است.
2- فرض بر این گونه است که اختلاف بین زیاد و کم با اختلاف بین خیلی کم و متوسط به یک اندازه است.
3- ترکیب ارزشها برای شاخصهای مختلف مجاز است. زیرا اختلاف بین دو ارزش مخصوص (مثلاً زیاد و کم) برای هر شاخص مفروض یکسان است.
همین طور باید این نکته مورد توجه قرار گیرد که انتساب واژه‌های فوق به مقیاسهای داده شده اختیاری است و می‌توان از واژه‌هایی همچون بد، ضعیف و عالی و غیره استفاه کرد. مقیاس مورد نظر از نظر سازگاری و ثبات قابل بررسی است.
نکته دیگری که در اندازهگیری شاخصها به صورت کیفی و کمی باید مد نظر قرار گیرد، آن است که از آنجا که واحدهای سنجش در هر شاخص متفاوت است، در کلیه روشها مقادیر اندازهگیری شده، بر اساس روشهای یکسان سازی بی‌مقیاس و قابل انجام عملیات ریاضی با یکدیگر میشوند.
4- ارزیابی اوزان برای شاخصها در مدلهای تصمیمگیری چند شاخصه
در مدلهای تصمیمگیری چند شاخصه، نیاز به دانستن اهمیت نسبی شاخصهای تصمیمگیری نسبت به یکدیگر وجود دارد، به‌طوری که مجموع آنها برابر واحد می‌شود و درجه اهمیت هر شاخص را نسبت به شاخصهای دیگر نشان می دهد ]11-6[. معمولاً برای پیدا کردن اوزان چهار روش ]11و3و1[ آنتروپی، Linmap و کمترین مجذورات وزین شده ]5-4[ و روش بردار ویژه ]7[ استفاده می‌شود. روش آنتروپی و Linmap نیاز به ماتریس تصمیمگیری دارند. در حالی که روش کمترین مجذورات وزین شده و روش بردار ویژه نیاز به ماتریس تصمیمگیری موجود از قبل ندارند.
5- مورد مطالعه
شرکت گاز الف یک شرکت تأسیسات منطقه‌ای است که به بیش از ده میلیون مکان مختلف سرویس میدهد. همانند دیگر شرکتهای بزرگ انحصاری این شرکت شهرت خوبی در زمینه خدمات پس از فروش و روابط عمومی ندارد. یکی از مواردی که به این قضیه دامن زده است، سیستم قدیمی صورت حسابهای شرکت است. صورتهای حساب مشتریان یا دیر می‌رسد، گم می‌شود و یا دارای اشتباه است. نمایندگان و مسئولان خدمات مشتری اطلاعات زیادی در مورد صورتهای حساب جاری شرکت ندارند و سوابق نیز در اختیار نیست. با توجه به عوامل فوق، شرکت تصمیم گرفته است که یک سیستم واحد و یکپارچه صورت حساب جایگزین شود. این عامل با استقبال کارکنان و مسئولان مختلف مواجه شده است. اما آنچه به عنوان
مشکل مطرح می‌شود توقع و انتظاراتی است که هر قسمت سازمان از اجرای این پروژه دارد. مدیرسیستمها و برنامه ریزی قصد دارد واحد خود را گسترش دهد و قدم خود را به سوی سرپرستی بردارد. کاربران نیز فهرستی از توقعات خودتهیه کرده‌اند و به هیچ وجه حاضر به پس گرفتن توقعات خود نیستند. معاون روابط عمومی که فردی با نفوذ است و همچنین مدیرعامل، می‌خواهند سریع پیش روند تا مشکل شکایات مشتریان و دیرکرد پرداختها را حل کنند. معاون مالی و اداری که احتمالاً بعداً مدیر عامل خواهد شد، معتقد است که سیستم باید فناوری فوق پیشرفته داشته باشد، چون نه تنها ارتباطات مؤثرتری با مشتریان دارد، بلکه میانگین عمر و دوام آن نیز زیاد خواهد بود. همه بر اساس تجربه می دانند که سیستم باید دوام زیادی داشته باشد.
مدیر سیستمها و برنامه‌ریزی دارای تجربه کمی است، اما این تصمیم را به اتفاق کارکنان خود گرفته است که این پروژه باید به یک کوشش همگانی ساخت در شرکت مبدل شود. به علاوه این تصمیم در این قسمت وجود دارد که تا حدی کوششهای مدیر مالی مختل شود و این اجازه داده نشود که مدیر مالی ایده‌های خود را در زمینه فناوری جدید اعمال کند.
6- انتخاب روش
همان طور که گفته شد روشهای متعددی جهت حل مدلهای تصمیمگیری چند شاخصه وجود دارد. از آ نجا
که در حل این مسئله تغییر در یک شاخص می‌تواند باعث تغییر در شاخص تصمیمگیری شود، مدلهای جبرانی از زیر گروه مدلهای تصمیمگیری چند ش
اخصه که برهم کنش بین تغییرات شاخصهای تصمیم را در نظر می‌گیرد استفاده شود. یک نمونه از این سری مدلها روش Topsis است که به دلایل زیر برای حل مسئله مورد نظر مناسب است ]3[:
1- معیارهای کیفی و کمی را تواماً در مبحث بهینه سازی دخالت می دهد.
2- خروجی مسئله می تواند ترتیب اولویت گزینه‌ها را مشخص و این اولویت را به صورت کمی بیان کند. به عبارت دیگر تصمیم گیرنده، با بررسی نمره مربوط به هر یک از گزینه‌ها می‌تواند درک واضحی از میزان تفاوت گزینه‌ها نسبت به یکدیگر داشته باشد]3[.
3- تضاد و تطابق بین شاخصها را در نظر می‌گیرد.
4- روش ساده و سرعت آن مناسب است.
5- ضرایب وزنی اولیه تصمیمگیری را پذیراست.
6- نتایج حاصل از این مدل کاملاً منطبق با روشهای تجربی است ]3[.
ضرایب وزنی مناسب در حل مسئله بهینه‌سازی فوق باید طوری انتخاب شود که علاوه بر در نظر گرفتن نظر تصمیم گیرنده، وابستگی و بر هم کنش آماری بین معیارها را نیز دربرگیرد. بدین جهت روش آنتروپی که خروجی آن ضرایب وزنی تعدیل شده را به دست می دهد برای محاسبه ضرایب وزنی ماتریس تصمیم مناسب است.
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
