مقاله تخصیص بهینهی آب در شبکه های آبرسانی کشاورزی شهرستان زابل تحت شرایط ریسک و عدم ریسک در pdf دارای 11 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تخصیص بهینهی آب در شبکه های آبرسانی کشاورزی شهرستان زابل تحت شرایط ریسک و عدم ریسک در pdf کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله تخصیص بهینهی آب در شبکه های آبرسانی کشاورزی شهرستان زابل تحت شرایط ریسک و عدم ریسک در pdf ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله تخصیص بهینهی آب در شبکه های آبرسانی کشاورزی شهرستان زابل تحت شرایط ریسک و عدم ریسک در pdf :

سال انتشار: 1388

محل انتشار: ششمین کنفرانس اقتصاد کشاورزی ایران

تعداد صفحات: 11

چکیده:

با توجه به اهمیت آب در توسعه ی کشاورزی، کنترل و مصرف بهینه ی منابع آب موجود، از اهمیت قابل توجهی برخوردار است . افزون برآن، استفاده از الگوی کشت مناسب با درنظرگرفتن ریسک می تواند در تخصیص بهینه ی آب کشاورزی برای حداقل نمودن میزان هدررفت آن مؤثر باشد . در این مطالعه، الگوی کشت و میزان تخصیص بهینه آب برای کشاورزی منطقه ی زابل واقع در استان سیستان وبلوچستان طی دوره ی 80-85 با استفاده از مدل برنامه ریزی ریاضی تعیین شد . همچنین، آب رسانی با سیستم لوله گذاری و کانالی با استفاده از درآمد خالص ایجاد شده از مدل بر نامه ریزی خطی مورد مقایسه و میزان ذخیره آب در این حالت تعیین شد . افزون برآن، به دلیل ریسکی بودن و عدم حتمیت فعالیت های کشاورزی، با وارد نمودن ضرایب متفاوتی از ریسک در مدل، با استفاده از مدل موتاد و موتاد پیشرفته بهترین الگوی کشت، مقدار آب تخصیصی و میزان ذ خیره آب در منطقه مشخص و با نتایج بدست آمده از مدل برنامه ریزی خطی ساده مقایسه شد . نتایج نشان داد، برای استفاده ی بهینه و حداقل هدر رفت آب، سیستم آبرسانی لوله ای نسبت به کانالی ترجیح دارد .همچنین، در کشت بهینه با کاهش ریسک، سطح زیر کشت محصولات گندم و جو کا هش، ولی سطح زیر کشت یونجه افزایش یافت .کل آب مصرفی در الگوی کشت فعلی زابل برابر با 202 میلیون مترمکعب بود در حالیکه در الگوی بهینه برابر 78 میلیون مترمکعب تخمین زده شد که نشان دهندهی 15 درصد کاهش در مصرف آب در هر هکتار، در مقایسه با الگوی فعلی منطقه می باشد.